Restauracja „Ruptawianka”

Budynek położony w Ruptawie pochodzi z końca XIX wieku. Do momentu przyłączenia Ruptawy do Polski jego właścicielem był Friedrich Wieczorek. Lokal był wykwintnie urządzony, z pokojem bilardowym i obszerną salą do potańcówek, przyjęć czy innych uroczystości.

W 1922 r. Ruptawa gospoda przeszła na własność Józefa Cubra. Nowy właściciel, który pochodził z ruptawskiego Maryjowca, po powrocie z Błękitną Armią gen. Józefa Hallera do kraju wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W Ruptawie zaangażował się w pracę plebiscytową i brał czynny udział w III powstaniu śląskim. W 1923 r. został prezesem ruptawskiego oddziału Związku Powstańców Śląskich. Współtworzył także Związek Strzelecki i Towarzystwo Popierania Budowy Szkół Powszechnych oraz działał w Związku Zachodnim oraz Narodowo-Chrześcijańskim Zjednoczeniu Pracy. Prywatnie był mężem Marty Mazurek z Cisówki, która tam prowadziła sklep kolonialny, a jej brat Teodor wyszynk trunków. Przed wybuchem II wojny światowej gospoda Cubra była jednym z nielicznych miejsc w Ruptawie wyposażonych w telefon.

Po wkroczeniu wojsk niemieckich został aresztowany i skazany na dwa lata ciężkiego więzienia, a po odbyciu kary trafił do KL Auschwitz, gdzie w 1942 r. został rozstrzelany. W tych trudnych czasach lokal w Ruptawie prowadził Konrad Chodura. W czasie radzieckiej ofensywy w 1945 r. nieruchomość znacząco ucierpiała. W wyniku artyleryjskiego ostrzału, przylegająca do gospody sala legła w gruzach.

Po zakończeniu wojny Marta Cuber podzieliła majątek. Sklep z gospodą w Cisówce otrzymał syn Rafał, a restaurację w Ruptawie córka Róża, która poślubiła Alojzego Franka. W latach 50. odbudowano zburzoną salę oraz dobudowano piętro nad restauracją. Lata 70. przyniosły kolejną zmianę właściciela. Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” najpierw przejęła salę, w której urządzono sklep meblowy (na przestrzeni lat zmieniał się rodzaj sprzedawanych towarów), a kilka lat później także restaurację. Taki stan rzeczy trwał do lat 90., kiedy to lokal w ajencję objęła Zdzisława Perec, by ostatecznie stać się jego właścicielem.

Źródła:

• „Jastrząb” sierpień 2014