Osiedle „Przyjaźń” zaprojektowano jako osiedle awaryjne dla pracowników kopalni „Jastrzębie”, która objęła nad nim patronat.

Osiedle budowano w latach 1962-1969. Według pierwotnego planu miało go zasiedlić 3300 osób. Inwestorem była Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych. Budowę prowadziło Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego z Bielska-Białej.

W 1975 r. osiedle liczyło 944 mieszkania o 2829 izbach. Pod koniec lat 70. mieszkało w nim nieco ponad 5 tys. osób. W jego sąsiedztwie górnicy „Jastrzębia” wybudowali ośrodek sportowo-rekreacyjny. Znaczne oddalenie od centrum nowego miasta sprawiło, że osiedle „Przyjaźń” stało się dzielnicą niedoinwestowaną i słabo zintegrowaną z miastem. W styczniu 1995 r. obszar „Przyjaźni” został zmniejszony na skutek uznania Bogoczowca za osobne osiedle.

Obecnie osiedle Przyjaźń zajmuje 316,65 ha i zamieszkuje go 3993 osób.

Na terenie osiedla znajdują się m.in.: kopalnia „Jas-Mos”, Oddział Pediatryczny WSS nr 2, Zespół Szkół Mistrzostwa Sportowego, kościół pw. św. Barbary i Józefa.

Źródła:

• M. Boratyn, Jastrzębie-Zdrój. 50 lat miasta 1963-2013, Jastrzębie-Zdrój 2013.