Dom Zdrojowy zwany także Kasynem

Budynek w stylu szwajcarskim powstał jesienią 1862 r. Został zbudowany dla zaspokojenia potrzeb kulturalno-rozrywkowych gości kuroru. W jego wnętrzu znajdowała się restauracja, salę taneczna, pokój do gier, salon bilardowy, czytelnia oraz buduar dla dam oraz pokój muzyczny z dwoma fortepianami. W 1927 r. Dom Zdrojowy został rozbudowany o dużą salę, w której codziennie odbywały się dancingi. Klub Towarzyski oferował czytelnię z gazetami i książkami oraz bilard i pokój brydżowy. Kuchnia była prowadzona przez wybitnego gastronoma podającego wykwintne oraz dietetyczne posiłki. W okresie międzywojennym budynek był dzierżawiony głównie przez byłych wojskowych, co gwarantowało odpowiednią renomę. W Kasynie organizowano spotkania towarzyskie, koncert, dancingi, wybory miss Jastrzębia oraz okolicznościowe uroczystości. W latach 30. zaczęły odbywać się także seanse filmowe. Obiekt funkcjonował także w okresie okupacji niemieckiej, aż do 1945 r. W 1947 r. uzdrowisko upaństwowiono, a Dom Zdrojowy przejął Skarbu Państwa. Budynek stał się siedzibą ośrodka kultury, a także jadłodajni i kawiarni.

W latach 1959-1961 obiekt przeszedł gruntowny remont, który zmienił fronton budynku, zabudowano bowiem stylową werandę. W odnowionym Kasynie kontynuowano dotychczasową działalność, przy czym coraz częściej gośćmi byli nie kuracjusze, a młodzi mężczyźni zwerbowani do pracy przy budowie kopalń. W 1961 roku otworzono tu jedyny w ROW Klub Międzynarodowej Prasy i Książki.Działało tu także Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1993 r. Dom Zdrojowy został wpisany do rejestru zabytków. W 1998 r. został rozebrany i odtworzony w przedwojennym stylu. Uroczyste oddanie obiektu nastąpiło w 1999 r. Oficjalnym otwarciem był sylwester na przełomie wieków 1999/2000, kiedy to zorganizowaliśmy tu Bal Prezydencki. Obecnie użytkuje go Miejski Ośrodek Kultury, a swoją działalność prowadzą także: Towarzystwo Miłośników Ziemi Jastrzębskiej, Dziecięca Rewia Taneczna Formacja Tańcza „Klips”, „Teatr Monitoring” oraz Jastrzębski Klub Fotograficzny „Niezależni”. Na parterze znajduje się Kawiarnia oraz sala „teatralna”, na piętrze sala lustrzana oraz pomieszczenia biurowe, a na ostatniej kondygnacji ulokowano pracownię plastyczną oraz pomieszczenia wymienionych już organizacji.


Dzierżawcy Kasyna:
1863 – 1881 J. Opitz
1885 – Clara Dittner
1893 – Gustav Schmidt
1915 – Gruchot
1920 – Wilhelm Zimmermann
1926 – Józef Szkróbka
1927 – Józef Jędrośka
1928-1930 – Romuald Datkiewicz
1932-1934 – Wincenty Myśliwiec (kierownik Hotelu Polskiego w Rybniku)
1935-1936 – Otton Siedel, Płaczek (także Olejarski)
1937-1939 – Roman Kryłoszański
1940-1945 – Józef Szkróbka z Szerokiej
1946 – Roman Kryłoszański
1947 – Augustyn Buczek, Klement Mazurek, Leon Fizia
 

Źródła:

• Boratyn M., Mazur D.: Jastrzębie Zdrój. Dzieje uzdrowiska 1861-1994, Jastrzębie-Zdrój 2011.
• Jastrzębie Zdrój. Dzieje uzdrowiska. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa 1951-2001, Opole-Jastrzębie Zdrój 2001.
• Jastrzębski kurort w publikacjach lekarzy niemieckich drugiej połowy XIX wieku, opr. M. Boratyn, Jastrzębie-Zdrój 2012.
• Jastrzębie-Zdrój. Obraz z przeszłości, Jastrzębie-Zdrój 2009.
• „Nowiny” 1957-1970.
• „Polska Zachodnia” 1927-1939.
• „Rybniker Kreissblatt” 1885, 1893.
• „Sohrauer Stadtblatt” 1920