Białecki Józef (ur. 12 III 1914 Szeroka – zm. 8 IV 1945 Schwerte) – rzemieślnik, działacz społeczny, żołnierz.

Pochodził z rodziny ubogich szerockich rolników. Ukończył miejscową szkołę podstawową, a potem odbywał praktykę w warsztacie kołodzieja. W 1937 r. ukończył szkołę zawodową, zaś rok później zdał egzamin czeladniczy. Następnie wraz z bratem prowadził warsztat, w którym wykonywał wozy.

Jednocześnie działał na niwie społecznej. Należał do chóru oraz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej, w którym pełnił funkcję sekretarza.

W latach 30. odbył również służbę wojskową w Równem na Wołyniu. Latem 1939 r. został zmobilizowany i skoszarowany w Bielsku. Prawdopodobnie wraz z 21 Pułkiem Artylerii Lekkiej przeszedł szlak bojowy od Wyr aż po Biłgoraj. Jako Ślązak został wypuszczony z niewoli, dzięki czemu mógł powrócić do domu.

W Szerokiej zadeklarował przynależność do narodu polskiego. Nawiązał kontakty z podziemiem niepodległościowym. Został członkiem Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej, której na terenie Jastrzębia przewodził Józef Obracaj. Miejscowe władze czyniły naciski, aby oddał swój dokument świadczący o polskości. Grożono mu wywózką rodziców do KL Auschwitz, gdyby uchylał się od służby w wojsku niemieckim. Wobec ponawiających się szantaży przekazał swoją „palcówkę” i niebawem, 28 lipca 1943 r., został wcielony do Wehrmachtu. Trafił do Francji. Brał udział w ciężkich walkach na froncie zachodnim, m.in. w rejonie Dortmundu. Jako żołnierz artylerii miał nikłe szanse na ucieczkę z armii niemieckiej. Zginął 8 kwietnia 1945 r. podczas natarcia alianckiego. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Schwerte.

Źródła:

• Leon, Wspomnienie o bracie Józefie, w: H. Białecka, W naszej krainie. Opowiadania i baśnie z południowego pogranicza ziemi rybnickiej i pszczyńskiej, Jastrzębie Zdrój 2002.