Ranoszek Wiktor (ur. 14 X 1896 – zm. 18 VIII 1954) – powstaniec, nauczyciel, brat prof. Rudolfa Ranoszka.

Wiktor Ranoszek urodził się 14 października 1896 r. w Moszczenicy Śl. Syn Jana i Karoliny. Uczęszczał do gimnazjum we Wrocławiu i Nysie, które ukończył w 1915 r. 1 listopada 1915 r. wcielony do armii niemieckiej. Przeszedł dwu i czterotygodniowy kurs oficerski. 5 stycznia 1916 r. awansowany na starszego szeregowca, 20 stycznia na kaprala, a 27 stycznia na podchorążego. 3 lipca 1916 r. odznaczony Eisernes Kreuz II klasy, a 30 października Eisernes Kreuz I klasy. 13 listopada 1916 r. dostał się do niewoli angielskiej, w której przebywał do 28 września 1919 r. Po uwolnieniu przedarł się na Śląsk, gdzie wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W III powstaniu śląskim w 1921 r. został zastępcą dowódcy kompanii. Później, do czasu powrotu części Górnego Śląska do Polski, otrzymał przydział do Milicji Górnośląskiej w charakterze wachmistrza. W okresie międzywojennym mieszkał w rodzinnej Moszczenicy. 15 stycznia 1923 r. objął posadę nauczyciela pomocniczego w miejscowej szkole. W 1925 r. został prezesem Związku Powstańców Śląskich w Moszczenicy Śl. W 1931 r. został wybrany do zarządu kościoła w Moszczenicy Śl. Zmarł 18 sierpnia 1954 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Zdroju.

Odznaczony Wstęgą Waleczności.

Źródła:

• Musioł J., Ślązacy, Katowice 1987.