Restauracja przy dworcu w Jastrzębiu-Zdroju

Budynek powstał na początku lat 20. XX wieku. Pierwszy właścicielem był Paweł Stania, a następnie M. Olszar. W 1931 r. obiekt rozbudowano, a rok później został kupiony przez Józefa Worynę. Bliska lokalizacja dworca kolejowego sprzyjała interesowi. Na klientów czekała wyśmienita kuchnia oraz dobre trunki, a także bilard.  Sala restauracyjna służyła także jako miejsce zebrań miejscowego koła Związku Powstańców Śląskich. W okresie okupacji niemieckiej lokal został przejęty przez okupacyjne władze, a w ich imieniu zarządzał Anton Sollors.  W późniejszym okresie lokal został zamknięty, a sala była miejsce spotkań członków lokalnej jednostki NSDAP. Po zakończeniu II wojny światowej posiadłość wróciła w całości w ręce rodziny Woryna i wznowiła działalność. W latach 50. Restauracja, jak wszystkie tego typu lokale, trafiła pod skrzydła WSS. Pod koniec swojej działalności restauracja była znana pod nazwą „Bufet Ubocze”. W latach 80. lokal został zamknięty, a jego pomieszczenia były wynajmowane pod działalność różnych firm m. in. firma „Jagodex” – producent makaronów, która tutaj zaczynała swoją działalność.

Budynek jest usytuowany przy ul. Dworcowej 44.

Źródła:

• wspomnienia Alfreda Woryny
• „Polska Zachodnia” 1926-1939
• Boratyn M., Mazur D.: Jastrzębie Zdrój. Dzieje uzdrowiska 1861-1994”, Jastrzębie-Zdrój 2011.
• Jastrzębie Zdrój. Dzieje uzdrowiska. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa 1951-2001, Opole-Jastrzębie Zdrój 2001.