Sanatorium Huty „Pokój”, Szpital Miejski, Sąd Rejonowy

Budowa obiektu została zakończona w grudniu 1938 roku, a uroczyste otwarcie nastąpiło w czerwcu 1939 roku.  Z nowopowstałego sanatorium mogli korzystać pracownicy huty „Baildon” w Katowicach oraz huty „Pokój” w Nowym Bytomiu. W uroczystości wzięły udział dyrekcje obu hut, przedstawiciele władz oraz pracownicy hut, którzy przybyli do Jastrzębia specjalnym pociągiem. Sanatorium było obliczone na około 60 łóżek oraz posiadało własne łazienki z 5 wannami do kąpieli solankowych, a koszt inwestycji wyniósł 300 000 zł. Budowla został wzniesiony w popularnym w tamtym czasie stylu Bauhausu, cechującym się funkcjonalizmem i przewagą takich form jak koło, walec i łuk.  W czasie niemieckiej okupacji „Beldona”, jak nazywali budynek okoliczni mieszkańcy, pełnił nadal role lecznicy dla pracowników hut, a w późniejszym okresie został zamieniony na szpital wojskowy. Zmarłych żołnierzy grzebano na prowizorycznym cmentarzu obok szpitala. Po zakończeniu II wojny światowej i scentralizowaniu funduszu wczasów budynek funkcjonował jako „Hutnik” Funduszu Wczasów Pracowniczych. W 1961 r. budynek został przekazany opiece zdrowotnej i po modernizacji uruchomiono w 1963 r. Szpital Miejski, który działał do końca lat 90.

W latach 2004-2005 na potrzeby Sądu Rejonowego przeprowadzono gruntowny remont oraz dobudowano nową część.  Koszt adaptacji wyniósł ok. 9,25 mln zł. Projekt zakładał modernizację i adaptację istniejącego szpitala chirurgicznego na potrzeby Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju, polegał na wyburzeniu budynków pomocniczych zlokalizowanych wokół niego i stworzeniu parkingu na 118 miejsc. Powierzchnia zagospodarowania wynosi 1,98 tys. m2, a kubatura wszystkich obiektów wynosi 20,3 tys. m3. Wokół obiektu postawiono nowe ogrodzenie o wysokości 1,80 m. Od strony zachodniej wykonano plac dla konwoju i aresztantów wydzielony murem o wysokości 2,80 m. W obiekcie wymieniono wszystkie sieci – wodociągową, kanalizacyjną, elektryczną. W budynku znajdują się pomieszczenia dla kierownictwa sądu, a także sześciu wydziałów sądu i sale rozpraw. Pomieszczenia poddasza wykorzystano na salę konferencyjną z zapleczem oraz bibliotekę. Podczas prac budowlanych natrafiono na szczątki żołnierzy niemieckich, które przeniesiono na cmentarz w Siemianowicach.

Budynek jest usytuowany przy ul. Staszica 3.

Strona internetowa sądu: http://www.jastrzebie.sr.gov.pl/

Źródła:

• Boratyn M., Mazur D.: Jastrzębie Zdrój. Dzieje uzdrowiska 1861-1994”, Jastrzębie-Zdrój 2011.
• Fudziński J., Jastrzębie Zdrój. Początki i rozwój uzdrowiska, w: Kroniki rybnickie, nr 1, Rybnik 1983.
• Jastrzębie Zdrój. Dzieje uzdrowiska. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa 1951-2001, Opole-Jastrzębie Zdrój 2001.
• „Polska Zachodnia” 1938
• http://rewitalizacja.silesia.org.pl/?dz=5&id=58&mia=18